xırda — sif. 1. Həcmcə, ölçücə, boyca kiçik, balaca. Xırda boy. Xırda əl. Xırda həb. Xırda daş. – . . Zeynal özü ilə ancaq xırda bir dəftərçə götürdü. . B. Bayramov. // Addım haqqında. Əlində qəhvəyi rəngli kiçik redikul, xırda və yeyin addımlarla gedən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xırda-xuruş — 1. is. Hər cür xırda şeylər, xırdavat. Xırda xuruş almaq. – Laçın iki aydan bəri görmədiyi qəsəbənin ayrı ayrı evlərinə, dükanlarına, xırda xuruşla bəzənmiş vitrinlərinə baxa baxa gedirdi. M. Hüs.. 2. sif. Xırda, kiçik, əhəmiyyətsiz. Evdə xırda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xırda-para — sif. 1. Xırda, kiçik. Köç vaxtı, özün bilirsən ki, xırda para şeylər çox olur və tərəkəmə əhlində də insaf olmaz, əlinə hər nə gəlsə, ağırlığına, yüngüllüyünə baxmayıb, atır dilsiz ağızsız heyvanın üstə. . F. K.. <Hacı Novruz:> Xırda para… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xırda-mırda — bax xırdavat. Xırdamırda satmaq. 2. top. Hər cür xırda şeylər. Xırda mırdanı bir küncə yığmaq. // Sif. mənasında. Keşiş xırda mırda ev şeylərini satıb köçünü yüngül elədi. «Əsli və Kərəm». 3. Az, cüzi. Xırda mırda xərclik. – <Serjant:> İki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xırım-xırda — is. 1. Çox işlədilən, tez tez lazım olan hər cür xırda şeylər, ev şeyləri. Xırım xırdanı yeşiyə yığmaq. – Nərgiz, Nərgizcan! – deyə <Rəşid> cəld irəli addımlayıb Nərminə xanımın xırım xırdası ilə yüklü qollarını qızına doğru uzatdı. Ə. M..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iri-xırda — sif. Hər cür, hər boyda, hər ölçüdə, hər həcmdə. Ağacda iri xırda nə meyvə vardısa, töküldü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xırdalanmaq — 1. məch. Xırda xırda edilmək, doğranmaq, tikə tikə edilmək. 2. t siz. Parça parça olmaq, xırda xırda olmaq, tlkə tikə olmaq; ovxalanmaq. Səhərdən bəri lopa lopa yağan qar indi xırdalanıb şəkər kimi ələnirdi. B. Bayramov. 3. məch. Öz qiymətinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qiymə — is. 1. Çox xırda döyülmüş ət. Qiymə etmək – qiymələmək, çox narın döymək. Əti qiymə edib qızartmaq. 2. Xırda döyülmüş ətdən hazırlanmış xörək. ◊ (Ətini) qiymə çəkmək məc. – tikə tikə doğramaq. Anacan, . . məni çəngələ asacaqlar, ətimi qiymə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayın-oyun — is. dan. 1. Evin ehtiyacı üçün bazardan alınan gündəlik şeylər, xırda xırda. <Şahmar bəy:> Mən gedirəm Hacı Osmanın yurduna, görüm nə var, nə yox, . . bir az da ayın oyun gətirim. N. V.. // Ümumiyyətlə, xırım xırda şey. Həmzənin çoxdan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
balaca — sif. 1. Həcmcə, boyca, ölçücə kiçik, xırda (böyük müqabili). Balaca barmaq. Balaca bina. Balaca otaq. Balaca qutu. Balaca adam. Balaca ağac. – Məcid indi torpaq payını almış və özünə balaca təsərrüfat düzəltmiş bir kəndli idi. B. T.. Məhəccər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
